Vandaag beleefden wij een onvergetelijke momentopname uit ons leven. Het is Sarita haar verjaardag...maar belangrijker nog...wij hadden een uurtje beschikbaar om met Sarita kennis te maken.
Onbeschrijfelijk plezant om met haar te kunnen spelen.
Het was wel even spannen. Terwijl het busje ons deze namiddag naar het weeshuis bracht viel deze in een 1-richtingstraat bergop in panne. Er kwam rook uit de motorkap.
Wij dachten 'voilà çè, subiet zit ons urreke er al op'. Maar gelukkig kon de chauffeur zijn buske opnieuw aan de praat krijgen zodat wij en een Amerikaans koppel nog op tijd aan het weeshuis konden geraken.
Het weeshuis ligt aan de rand van de stad in een mooie buurt. Ginds aangekomen werden wij naar het eerste verdiep van het weeshuis begeleid in een open ruimte. Wij legden ons matje op de grond en daar kwam de verzorgster met Sarita in haar armen.
Wauw...daar was ze dan...ons dochtertje...je kon haar voor het eerst ècht aanraken en vastpakken...en fotograferen/filmen.
Op spelender wijze trachten wij haar wat af te leiden om te voorkomen dat haar prui-lipje zou veranderen in een huilbui. Het was ons goed gelukt om haar aan ons vertrouwd te geraken...al keek ze toch wel erg streng...het is een echte Kazak.
Zes schonk vooral aandacht aan het muziekdoosje en het knisperboekje. Het uurtje was snel om.
Tussendoor moesten Klara en Geert in beurtrol met de tolk nog wat paperassen in orde brengen. Dus ons uurtje was zeer snel om. De verzorgster kwam voorzichtig ons Saritake weghalen voor het eten.
Sarita verdween samen met het knisperboekje - die zij niet meer losliet - naar haar kamer.
Wij konden een laatste blik werpen naar haar leefruimte. Zij lag daar in een zeer groot park samen met andere peuters. wij waren zeer aangenaam verrast over de faciliteiten en de hygiene in het weeshuis.
Terug in het busje werden wij samen met 3 andere koppels naar onze appartementen vervoerd en konden wij samen onze ervaringen uitwisselen.
En nu de lang...verwachte...foto's...
Ons eerstvolgende bezoek aan het weeshuis is meest-waarschijnlijk maandag. Dus dit weekend zullen wij hier den toerist uithangen.
Na één week vertoeven in Almaty beginnen wij het hier stilaan gewoon te worden. Buiten de smog is Almaty een propere stad. Wij hebben er geen onveiligheidsgevoel behalve bij het oversteken van de voetpaden.
9 opmerkingen:
Fijne verjaardag voor Sarita. We waren net aan het zeggen dat we met spanning op de foto's van ons nieuw buurmeisje aan het wachten waren en ze kwamen binnen.... gewoon leuk om te zien....dat jullie na het lange wachten samen kunnen genieten.
Jelle, Walt, Erwin en Katty
Wat een mooie foto's... ontroerend om te zien. Geniet van alle intense momenten.
Veel groetjes en een leuk weekend,
Frank, Griet en Hannah
Dag Geert en Klara
Deze morgen was ik wat ontgoocheld toen papa zei dat je het kindje 2 minuutjes mag zien en geen foto's nemen.
Om 19.30 u riep uw gebuur (Katty) dat er foto's waren.Eerst en vooral een dikke knuffel voor haar verjaardag.
Wat is ze schattig ons kleinkind.
Het is ontroerend en wat ben ik blij voor jullie.Veel groetjes en dikke kussen van mama en papa.
dag klara en geert
nog een late gelukkige verjaardag voor jullie dochtertje en wat fijn dat jullie er op deze dag wat tijd mee konden doorbrengen.Nu aftellen tot de volgende ontmoetingen en dan tot ze thuis is maar dat zal er vlug zijn.aan de foto s te zien is het een prachtig meisje tot binnenkort groetjes liliane
oh wat leuk die foto's!!!
ook van deze buren een gelukkige verjaardag aan jullie dochterke!
goed weekend!
Xiebe, Timo en Caro
Eindelijk! Wat een gevoel hé. Ik vind dat ze een beetje op Geert lijkt,haaft dezelfde look :-))
Maar ze is prachtig, nog een dikke proficiat van Marina en co.Wel hard dat julie nu tot maandag moeten wachten, maar shoppen is nog alitjd de beste therapie om je tijd door te komen, tja Geert, je hebt nu twee vrouwen in huis.
Wij zijn zo blij dat de teleurstelling van de eerste ontmoeting goed gemaakt is. Wat een geluk dat je dat boekje nog hebt meegenomen. Geniet van het vakantieweekend en laadt jullie maar op voor de volgende speeluurtjes. Oma en opa Wijgmaal.
Bedankt om de mooie foto's van jullie reis en prachtige dochter te delen met de bezoekers van deze fantastische blog. We komen elke dag kijken en het is echt fijn jullie dagboek te lezen. Ook een mooi aandenken voor Sarita als ze later zelf kan lezen hoe mama en papa dit avontuur hebben beleefd.
Peter, Pascale, Charlotte, Robbe en Fleur
Туған күнің құтты болсын!!
En nu gij: dit zou blijkbaar gelukkige verjaardag in het Kazahs zijn. Vraag me niet hoe je het uitspreekt, maar jullie zullen er wel achter komen.
Wij wensen de dames in het gezelschap: Klara en Sarita een fantastische verjaardag en hopen dit snel met jullie te kunnen vieren.
Ik kreeg tranen in mijn ogen toen ik jullie voor de eerste keer met jullie dochtertje zag. Wat zagen jullie er gelukkig uit. Ze heeft zelfs een beetje de donkere ogen van Geert :)
Veel plezier nog.
Dikke kus,
Véro, Eric, Rob en Nick
Een reactie posten