Wouw, ze loopt...

Vandaag is het een zeer belangrijke dag. Deze morgen zijn wij voor het eerst na een anderhalve maand naar het weeshuis gereden om haar voor 2 uurtjes te kunnen bezoeken.
In de wachtruimte zagen wij het lijstje met haar naam en geboortedatum er op (zie nummerke 6 hieronder). Haar oorsponkelijke naam was Bagysbekova Sarita.

De nanny bracht haar naar de speelruimte. Haar haar was serieus gegroeid. Ze leek wel op een punkerke. De nanny's hadden haar dezelfde kleur van kledij gegeven als Klara.
De eerste 10 minuten voelde Sarita haar wat onwennig. Hierna was alles weer zoals ons laatste samen zijn. Toen wij haar voor de laatste keer zagen kon ze mooi op haar benen staan. Maar vandaag kon ze werkelijk alleen lopen. Wouw!!
Wij hebben haar wat eten en drinken gegeven. In het begin wou ze geen eten of drank van ons aannemen maar na een paar minuten ging alles vlotjes binnen.

Het was fantastisch om met haar opnieuw te kunnen stoeien.




Daag Sarita. Je kan zien dat de nannies uit Sarita haar groepje sympathieke dames zijn die zich om de weesjes bekommeren.

Deze namiddag zijn wij met 3 koppels naar de notaris geweest om nog wat handtekeningen te plaatsen.

Helaas hebben wij zonet van onze tolk per telefoon vernomen dat wij morgen niet naar het weeshuis kunnen aangezien morgen de pers in het weeshuis aanwezig zal zijn.
Wij hopen dat wij vanaf woensdag elke dag naar het weeshuis kunnen gaan.

ne horizontalen dag

Zoals onze kameraden zouden zeggen...'vandaag was het ne horizontalen'...ofwel een luie dag waar je lekker ligt te niksen. Zo hebben deze ochtend wij lekker lang uitgeslapen tot deze middag.
Gelukkig werden wij gewekt door de groentenman die met een megafoon vanalles afriep om z'n groenten verkocht te krijgen. (Hier een fotoke vanuit ons terras.)

Hierna zijn wij naar de 'greenmarket' gewandeld met een aantal gezinnen. Telkens weer een belevenis...zeker de vleesmarkt. Nu begrijp je waarom wij hier weinig vlees eten.

Buiten de markt zagen wij mensen met bordjes staan waarop vanalles geschreven stond. Waarom het allemaal ging weten wij niet.

Vanavond zijn wij gaan kijken op een terraske naar de voetbalmatch 'Spanje - Duitsland'. Het was gezellig en spannend.

Morgen zitten wij opnieuw met 'ne verticale'.
Morgenochtend kunnen wij opnieuw ons Sarita zien.

Waterval

Vandaag zijn wij in groep met het busje naar de bergen getrokken om daar een wandeling te maken. Het was een leuke dag met zeer mooie beelden.

De fonteinen in Almaty.

Doel, klim van 800 meter om de waterval te bereiken.


De sauna in de bergen met het frisse bergriviertje om af te koelen.



Start van de beklimming.

Mooie bergpaden.


Het einddoel, de Butakovka Waterfall.
Klara mocht zelf de Chazlik bakken in het kamp.
Checkpoint bij het verlaten van het park.

Onze 2e reis naar Almaty

Na een anderhalve maand vertoeven in het Belgenland zijn wij op 25 juni opnieuw naar Almaty vertrokken.
Met spijt in het hart hebben wij ons Darcootje achter gelaten. Hij zal er niet om treuren want hij wordt goed in de watten gelegd bij onze ouders.
Klaar om te vertrekken vanuit Zaventem.
Met een kleine vlieger zijn wij vanuit Zaventem vertrokken naar Schiphol.
Vanuit Schiphol zijn wij naar Almaty vertrokken. De vlucht verliep vlekkeloos. Voor elke passagier was er een tv-schermpje waar je heel wat filmen kon bekijken. De reis van 6 uur vliegen was voor ons te kort:-)

Vandaag was het een belangrijke dag. Om 7h30 kwam het buske ons halen om met 3 koppels naar de rechtbank te rijden.
In het buske kregen wij een lijstje met een aantal zaken die wij ter plekke uit het hoofd moesten leren zoals de 'zogezegde' ziektes van het kind, de (Russische)straatnaam van ons appartement, de oorspronkelijke naam van ons dochtertje 'Sarita Bagysbekova', ...
De mannen waren redelijk gespannen. Want zij moesten het woord voeren.
Ieder koppel moest apart verschijnen voor de vrouwelijke rechter. Gelukkig verstond de rechter geen letter Engels zodat onze vertaalster alles op een correct manier kon verwoorden naar de rechter toe.
Het verdict luidt..."WIJ ZIJN GESLAAGD!!!!" Maandag moeten wij nog naar de notaris en dan zijn wij officieel ouders van Sarita. Wij zijn hierna al direct naar het café gestapt om hierop een pint te pakken.