Zondag, hebben wij nagenoeg niets uitgestoken, lang uitgeslapen, gaan shoppen in de Duitse supermarkt en met kameraden wat staan babbelen in het shopping centre om de hoek.
Deze ochtend werden wij wakker gebeld door Hassan (tolk). "Over een 30 minuten komt het busje jullie oppikken om in het weeshuis wat handtekeningen te plaatsen." Oeps, snel de kleren aan en opfrissen!
Aangekomen werd ons gevraagd om Sarita eveneens te bezoeken in plaats van deze namiddag....Oei, hierop waren wij niet voorzien, geen speelgoed, geen pampers,...maar gelukkig wel onze camera.
Sarita was blits gekleed...in het Oranje trainingspak. Je zou durven geloven dat ze supporter is van het Nederlandse elftal.
Het was zeer leuk om eens met 4 belgische koppels en de babies samen te kunnen spelen in dezelfde speelruimte. Je merkt dat Sarita het leuk vindt om met andere babies samen te zitten.
De band tussen Sarita en ons zie je met elk bezoek groeien. En voor het eerst heeft Sarita geschaterd van het lachen...ongelofelijk fantastisch.
Hier nog een paar kiekjes van vandaag.
4 belgische koppels in dezelfde speelkamer van het weeshuis

Daar komt ze afgelopen in joggingspak.
Ze ziet er sportief uit in haar oranje pakske.


Een glimlach na het zwieren met Sarita.

Tanden onderzoeken.


Serena kan de 2 babies wel de baas

Een beetje kleren uitdoen, want met 3 truien, 2 broeken en 2 paar kousen aan is't puffen voor Sarita.

Ze komt los.

tanden onderzoeken

Super-nanny komt Sarita even halen, want het is etenstijd




Dat is ne glimlach, ze!

'Helaas pindakaas...' deze ochtend werd ons verteld dat morgen geen bezoek mogelijk is aan het weeshuis.